Een normale dag?

Ze was vertrokken naar de stad. De huizen met drie verdiepen, dicht tegen elkaar aangeplakt alzof ze bang zijn om de steun van iemand anders te verliezen, verbergen het uitzicht op het platteland waar ze was opgegroeit samen met haar geliefde zus. Nu is ze op zoek naar Meneer D'urbenvilles die wel eens een naamverwante zou kunnen zijn. Met alle hoop op het goede gericht wandelt ze verder door de drukte. De rijtuigen die er snel doorrijden, de tijd tegemoet, nog maar een paar uur en de schemering van de nacht zou aanbreken.
De hitte in deze straten is om te snijden en tot haar verbazing ziet ze uiteindelijk, een beetje ver van de stad verwijderd, een groot huis wat nu als een stipje in de verte is aangegeven. Het was omringt met groen, vredig, zo kon je het wel beschrijven.