Matthew schrijven

Na de mislukte buitenrit samen met Rosemay, had Catherine besloten dat ze zich nog wilde verontschuldigen. Haar zuster had Matthew overduidelijk niet gemogen. Daarbij wilde ze Matthew gewoon nog eens zien of spreken. Hem schrijven zou in eerste instantie de beste optie zijn. Ze ging zitten en pakte een leeg stuk perkament. Ze doopte haar schrijfveer in de donkere inkt en begon te schrijven. Van te voren had ze niets kunnen bedenken om te schrijven, als ze nu klaar was wist ze nog niet eens zeker of ze hem wel zou versturen. Straks kwam ze over als één of andere "stalker". Ze stopte nu met schrijven en las het geheel door.

Beste Matthew,

ik zou niet weten hoe ik het moet verwoorden, maar het spijt me van onze laatste ontmoeting. Ik ken mijn zuster goed genoeg om te weten dat ze het niet slecht bedoelt. Ze heeft geruchten gehoord, geloof ik, waardoor ze slechter over U denkt. Ikzelf heb dit nooit gehoord, anders zou mijn reactie misschien net zo heftig zijn geweest. In elk geval zou ik U dolgraag nog eens ontmoeten, maar dan in wat gemakkelijkere omstandigheden.
Ik hoop nog van U te horen,

Liefs, Catherine.

De brief las ze nog twee keer door, voor ze hem naar de postman bracht. Eenmaal terug in het huis wachtte ze af, hopelijk zou Matthew haar snel terugschrijven.

Het was 's ochtends vroeg, maar Matthew zat al achter zijn bureau te werken. Hij had te lang gereisd om nu thuis stil te gaan zitten alsof hij één of andere luie hertog was. De postbode kwam al heel vroeg langs. Matthew keek de man even aan en nam de brief aan. Tot zijn grote genoegen zag hij dat het van Catherine kwam. Terwijl ij de brief las glimlachte hij zachtjes. Halverwege zuchtte hij. Ja, er waren genoeg geruchten geweest. Hij besloot haat terug te schrijven.

Beste Catherine,

Het is heerlijk om weer van U te horen. Ik snap de reactie van uw zus wel. Daar hoef u, u niet voor te verontschuldigen. Er zijn inderdaad geruchten rond gegaan. In mijn jongere jaren was ik een echte casanova, en dat zal ik ook niet ontkennen. Dat is een gerucht en ook de enige ware gerucht. De rest is onzin. Voordat ik op reis ging kreeg ik menig vrouw in bed, maar nooit was er liefde. Nu ik op reis ben geweest en ouder ben geworden ben ik veranderd. Ik ben serieuzer en ik zoek nu naar de echte liefde. Misschien dat ik die vind of al gevonden heb.

Matthew glimlachte even toen hij terug las. Dit was toch iets. Hij was het gerucht aan het opbiechten. Misschien had hij haar nu wel afgeschrikt.

Ik hoop niet dat ik U heb afgeschrikt. Dat is niet mijn bedoeling geweest, maar U zuster moet weten dat ik veranderd ben. Natuurlijk een vos verliest zijn streken niet zomaar, en ik gebruik het soms ook nog, maar nooit meer zoals toen. Ik ben veranderd. Ik heb mijn oog op één vrouw laten vallen. Iemand die meteen mijn interesse had gepikt. Dat is nog nooit gebeurd. Ik vermeen dat zij speciaal is. Ik kijk uit naar onze ontmoeting. Wat denkt u van vanavond? Bij mij thuis. Dan kunt U mijn vader en moeder eens ontmoeten. U mag u zuster ook meenemen als U wilt. Zij zult dan ook zien dat ik veranderd ben.

Met vriendelijk Groet, Matthew

Liefs schreven de mannen niet, maar Matthew dacht het wel. Hij keek naar de postbode. 'Kan je paard het nog aan om een paar kilometer terug te rijden?' Vroeg Matthew. De jonge man knikte en Matthew gaf de brief mee. 'Rijd snel en ik zal je extra betalen.' Glimlachte Matthew. De jonge man knikte, boog en verdween naar buiten en reed terug naar Catherine toe.

Al sneller dan ze verwacht had, kwam de postman terug met een brief van Matthew. Ze keek tevreden naar het papier en vouwde deze open. Geduldig las Catherine de brief. Ze las hem meerdere keren door, de laatste keer glimlachend, voor ze zelf een stuk perkament pakte en opnieuw begon te schrijven.

Beste Matthew,

over het gedeelte over Uw tijd als casanova verbaas ik mij niet. Op mij kwam U ook erg charmerend over, geen wonder dat andere vrouwen hier eerder voor vielen. Misschien had Rosemay het dus niet helemaal mis, maar zoals U al zegt, geloof ik wel dat U veranderd bent. Hoe slecht ik U ook ken. Dus vond ik het redelijk kort door de bocht van Rosemay om meteen op de geruchten af te gaan.
Vanavond lijkt me geweldig. Ik kan absoluut niet wachten. Waarschijnlijk wil Rosemay niet mee, misschien is het beter als ik haar eerst weet te overtuigen van haar ongelijk vóór ze U weer ontmoet.
Ik hoop dat ik vanavond komen kan,

Liefs, Catherine.

Tevreden liet ze het papier door haar vingers glijden. Ze stond op en bracht de brief zo snel mogelijk naar de postman. Toen de brief bezorgt werd, liep ze terug. Afwachtend. Hopelijk zou ze snel bij Matthew terechtkunnen. Ze was erg ongeduldig.

Matthew was weer begonnen met zijn papierwerk. Sinds kort werkte hij in het leger. Zijn vader was er zeer mee in zijn nopjes en ergens had Matthew wel spijt gekregen dat hij meteen de titel Kapitein had aangenomen. Het betekende ook veel papierwerk. Zeker wanneer het geen oorlog was. Hij werd verstoord door de postbode. Toen Matthew zag dat het dezelfde jongen was als net moest hij grijnzen. Ze schreef hem sneller dan hij had verwacht. Hij wees de jongen de weg naar de keukens en vertelde hem dat hij wat te eten en drinken mocht pakken wegens het goede werk. Daarna schoten zijn ogen over het papier en onwillekeurig begon hij te glimlachen. Hij pakte zijn veer en doopte deze in de zwarte vloeistof en begon te schrijven.

Beste Catherine,

Ik verheug mij erop. Ik nodig U dan van harte uit om vanavond mee te dineren aan onze tafel. Het is misschien handiger om uw zuster thuis te laten inderdaad. Ik zal nog steeds geen goede indruk bij haar hebben achtergelaten. Zie ik U rond het uur van 6? Ik verheug me er echt op. Ik zal de koks het lekkerste eten laten maken. Uiteraard zorg ik ervoor dat uw merrie in goede handen is bij onze staljongens, mocht u met uw paard komen. Ik zie u vanavond.

Met vriendelijk groet (en een kleine kus),
Matthew

Matthew blies de inkt droog en stopte de brief meteen in een envelop. De jongen kwam goed gevuld weer terug en Matthew overhandigde hem de brief. Hij keek toe hoe de jongen naar buiten rende en weer op het paard sprong. Matthew was zeer in zijn nopjes en fluitend liet hij het papier werk voor wat het was en ging hij ervoor zorgen dat Catherine een ongelofelijke avond zou krijgen.