Uit rijden met Catherine

Matthew was 's ochtends vroeg al in de stallen te vinden. Hij wilde Catherine verrassen met een ritje. Hij had zijn paard Strike opgezadeld. Het was een hengst die er goed verzorgt uit zag. Zijn witte lichaam trilde even toen Matthew zijn hand op het dier zijn hals legde en even stampte Strike met zijn zwarte hoeven. Zijn benen waren bijna volledig zwart. Het was een prachtbeest om te zien. Zijn vader was erg goed in het fokken met paarden en Matthew had er al een paar strijdrossen uit weten te pikken. Paarden die hem op het slagveld zeker zouden helpen, maar Strike was een hengst waar hij ritjes op maakte. Strike had niets in zich om als strijdros te werken. Palimo was zijn beste strijdros.

Toen zijn paard was opgezadeld was Matthew, met in de zadelzakken wat lekkers, richting Catherine gereden. Het was nog vroeg, maar hij wist haast zeker dat ze wakker zou zijn. En anders zou hij haar wel wakker maken. Hij grinnikte al bij die gedachten, maar daar aangekomen bleek Catherine al wakker te zijn. Hij had de hulp haast gesmeekt haar klaar te maken voor de reizen en niet veel later kwam ze naar buiten. Zonder veel te zeggen trok Matthew Catherine op Strike en reed hij weg. 'Ik had een kleine verrassing voor je. Daar hoort deze kleine ontvoering ook bij.' Grijnsde Matthew. In galop reed hij richting het meer, waar hij een speciaal plekje kende. Afgezonderd van de buitenwereld en heerlijk rustig. Daar zou hij naartoe gaan.

Redelijk vroeg was Catherine vandaag wakker geworden. Ze haastte zich verder niet, tot een dienstmeid haar lachend zei dat ze beter op kon schieten. Ze werd aangekleed en stond na een vrij korte tijd buiten, waar ze Matthew zag. Dat had ze niet verwacht! Ze werd vrijwel direct op zijn paard gezet. Lachend zat ze daar. 'Dit is de mooiste verassing die je maar kan bedenken,' zei ze grijnzend. Ze hield zich goed vast terwijl het paard galoppeerde naar een plek die voor haar onbekend was.
Eenmaal aangekomen klom Catherine van de rug van het paard af. Ze waren bij een meer, het was een prachtige plek. Ze keek even afwachtend naar Matthew. Hij had een beeldschoon paard, viel haar nu pas op. 'En wat was je nu van plan? Mijn lieve verloofde?' Vroeg ze lachend. Nieuwsgierig maar toch heel vrolijk wachtte ze af.

[Aaaah. Een kudpost. T.T]

'Hahaha, wacht maar af. Straks kun je gezicht niet meer zien.' Grijnsde Matthew onder het rijden. Hij had zijn arm om haar heen geslagen zodat ze niet van het paard af zou vallen.

'En wat was je nu van plan? Mijn lieve verloofde?' Hoorde Matthew. Hij begon te grijnzen. 'Nou, mijn lief.' Begon Matthew. 'Dit hier is een van de beste zwemplekken die je maar kunt bedenken. Het is stil en het is afgezonderd en het water wordt altijd heerlijk verwarmt door de zon.' Matthew grijnsde even. 'Maar ... het is ook één van de meest romantische plekken. Als je afwacht zul je vanmiddag zien hoe de herten en andere dieren die rond het bos wonen naar deze plek zullen gaan om wat te drinken. Roofdieren komen hier niet. Het is te dicht bij de jachtgronden van de mensen, maar het is ver genoeg om even alleen te zijn.' Legde Matthew met een grijns uit. Hij was ondertussen van zijn paard af gegleden en haalde de picknick spullen uit de tassen. 'En ik dacht, we kunnen wel even een moment rust gebruiken voordat de gekte met de trouwerij begint.' Hij had alles netjes neergelegd voordat hij naar Catherine liep. Hij sloeg zijn armen om haar middel heen en drukte een kus op haar lippen.
'Want het blijkt dat het drie helse weken worden.' Fluisterde hij voordat hij haar keel kuste en zijn handen over haar heupen liet glijden. 'En ik wilde gewoon heel graag bij mijn lief zijn. Zonder op mijn vingers gekeken te worden.' Fluisterde hij in haar oor, waarnaar hij het plekje onder haar oor kuste.

Glimlachend luisterde Cath naar wat Matthew van plan was. Haar ogen werden groot toen hij over zwemmen begon. 'Wil je nú gaan zwemmen?' Vroeg ze geschokt. Al gauw merkte ze dat dat niet precies zijn plan was. Sterker nog, hij leek niet echt een plan te hebben. Maar wat hij haar nog meer vertelde beviel haar wel. Hij haalde picknickspullen tevoorschijn terwijl zij hem afwachtend aankeek. Na een tijdje kwam hij naar haar toe en kuste hij haar. 'Helse weken?' Vroeg Catherine zachtjes lachend. 'Volgens mij is het juist de bedoeling dat het de drie beste weken worden. Als voorbereiding op de beste dag,' mompelde ze, waarop ze even huiverde. Ze snoof even en grijnsde. Haar blik gleed naar het water. Het zou niet al te moeilijk worden om hem erin te krijgen, hoopte ze. Ze keek hem even schattend aan. Haar blik verraadde al een beetje wat haar plan was. Maar wat maakte het uit? Ze waren hier toch alleen maar met hun tweetjes. Niemand die er wat van kón zeggen.

[Sorry voor een très korte post. T.T]

'Nee. Helse weken, maar de mooiste dag van ons leven.' Fluisterde Matthew met een warme glimlach. Voorzichtig volgde Matthew de blik van Catherine, die naar het meer was gegleden. Hij had het over zwemmen gehad. Ja, het was niet gepast, maar ze waren helemaal alleen. Alleen, alleen dus. Langzaam maakte Matthew zich los van Catherine en liep een paar stappen naar achteren voordat hij zijn shirt over zijn hoofd uit trok. Binnen enkele seconden waren ook zijn laarzen uit geschopt. Hij had een korte broek onder zijn andere broek aan dus wat maakte het hem uit. Hup broek ook uit.

In een vloeiende beweging had hij Catherine opgepakt. 'Oh .. dus je houdt wel van het water?' Vroeg Matthew lachend terwijl hij richting het meer liep. Deze keer trok hij nogmaals de stoute schoenen aan, maar nu mocht het. Het was zijn verloofde toch ...?
Matthew maakte nu een kleine aanloop en met Catherine in zijn armen sprong hij zo het water in. Of ze nu haar kleren nog aan had, maakte hem niets uit. Lachend kwam hij boven water en streek wat water uit zijn gezicht. 'Had je dit ook in gedachten, mijn lief?' Vroeg hij plagerig.

[Kort I know ><]

Catherine lachte zachtjes. 'Niet te negatief joh.' Matthew had haar blik richting het water gevolgt en kleedde zich deels uit. Ergens voelde Catherine dat hij niet alleen zou gaan dus ze deinsde een stukje terug. Al gauw kwam Matthew toch terug naar haar. Ze stapte nog naar achter maar hij was sneller. Hij tilde haar op en liep richting het meer. Ze wist dat hij sterker was dan zij. Veel sterker zelfs. 'Ik hou heel veel van het water - kan je me neerzett..' begon ze, maar nog voor ze haar zin af kon maken, werd ze door Matthew het water in geplonst. Toen ze boven kwam streek ze de haren uit haar gezicht en rilde even. Toen keek ze naar Matthew. 'In tegendeel,' begon ze weer. Ze duwde Matthew onder water en dook zelf ook onder tot ze weer op gezichtshoogte was met Matthew. Ze opende haar ogen en keek hem glimlachend aan. Nog onder water pakte ze zijn gezicht vast. Ze had geen moeite met onder water blijven. Eerder met het niet naar beneden zakken. De jurk, met alle onderrokken, was door het water erg zwaar geworden. Ondanks dat had ze nog steeds Matthews gezicht vast tussen haar handen. Ze kuste hem zachtjes op zijn lippen. Niet te geloven dat ze de hele dag bij hem kon zijn tegen hem aan en bij hem kon liggen. Met die gedachte in haar hoofd kuste ze hem opnieuw. Nog altijd onder water. Ondanks dat het leek alsof ze al uren onder water zaten, zaten ze er nog geen minuut lang. Ze opende dit keer haar lippen een beetje, nog steeds op de zijne.
Hierna moest ze toch echt weer boven water komen. Toen ook Matthew weer boven was lachte ze. 'Dit was meer wat ik in gedachten had.' zei ze zachtjes. Nog altijd lachend.

'Smiecht dat je bent.' Grijnsde Matthew nadat hij een grote teug met lucht had ingeademd. Hij zwom naar haar toe en greep haar bij haar middel beet. Hij sloeg zijn armen om haar heen en zorgde ervoor dat ze haar benen om zijn middel sloeg. Dan hoefde hij er niet geheel voor te zorgen dat ze boven water bleef drijven.
'Maar dat zou ik ook wel willen doen.' Glimlachte hij voordat hij zijn lippen weer op de hare drukte. Gepassioneerder dit keer. 'Je weet wel dat je, je kleren moet laten drogen. Dat je nu met het liefkozen komt ... Je gaat het me moeilijk maken me in te houden. Je kent me verleden.' Matthew had een wenkbrauw opgetrokken en had een ondeugende glimlach op zijn gezicht. 'Als ze erachter komen dat we hebben gezwommen ... en ons even hebben afgezonderd ... Ja ik heb geen idee hoe je vader daar op gaat reageren.' Matthew tilde haar nu op terwijl hij het meertje uit liep. Gelukkig liep de helling niet zo stijl en kon hij er gewoon uit lopen. Hij drukte nog een kus op haar lippen. De vorige keer had ze haar mond een stukje geopend en nu deed hij dat. Zachtjes verkende hij met zijn tong haar lippen en zachtjes dwong hij haar, haar mond te openen. Hoe zou ze daar op reageren?

Matthew had genoeg deskundigheid om een vrouw te behagen, maar hij moest zich echt inhouden. Dit mocht eigenlijk niet. Nog niet. In zijn hoofd vervloekte Matthew zijn zwakte en hij liet de lippen van Catherine los en keek haar alleen maar aan. Met een blik van bewondering en liefde. Hij glimlachte zachtjes voordat hij zijn lippen op het huid rond haar sleutelbeen liet neerkomen en zich al kussend een weg omhoog baande naar haar lippen.

Catherine zag hem al aankomen en wachte even af. Hij had haar middel vastgepakt en zij sloeg haar benen om zijn middel heen. Aangezien dat zijn bedoeling leek te zijn. 'En dat is mooi,' reageerde Catherine grinnikend. Ze luisterde naar de woorden die hij vervolgens uitsprak. 'Ik weet het ja,' mompelde ze zachtjes. Even dacht ze na. Waarom zouden ze zich nu eigenlijk nog inhouden? Vader zou nergens achterkomen. Waarschijnlijk zou het hem niet eens uitmaken. Hij wilde dat ze trouwde met een hertog en kinderen kreeg met een hertog. Hij had nog nooit iets over de volgorde gezegt. Maar Catherine wist zelf hartstikke goed dat ze moesten wachten. Wat vader ook zou zeggen. 'Ik heb ook geen idee hoe vader erop zou reageren - als hij er ooit achter zou komen,' grinnikte ze. Matthew tilde haar het water uit. De lucht voelde koud aan op haar natte huid. Dit keer was het Matthew die zijn lippen weer op de haren drukte. Dit keer ging hij verder. Hij opende zijn mond eerst een klein beetje en dwong toen haar lippen open. Ze liet hem rustig zijn gang gaan. Inmiddels vertrouwde ze volledig op hem.

Matthew keek haar nu nog enkel aan. Zijzelf keek hem niet aan. Haar handen, die eerst op zijn schouders hadden gelegen, bewoog ze nu wat naar beneden. Zijn gespierde bovenlijf volgend.

Matthew stopte met het kussen van Catherine toen hij vlak bij haar lippen was. Haar handen waren van zijn schouders gegleden en lagen nu op zijn borstkas. Hij glimlachte zachtjes met zijn ogen en dicht en drukte nog een kus op haar lippen. 'Wist je al ...' Begon hij. 'Hoeveel ik van jou hou?' Hij opende zijn ogen en probeerde haar blik te vangen.

Langzaam liet Matthew zich op de grond zakken, met Catherine nog in zijn armen. Toen hij daar zat liet hij zijn vingers over haar huid glijden. 'Wat ben ik toch een bofkont. Dat een mooie vrouw als jij ... van een casanova is gaan houden. Ex-casanova.' Matthew keek Catherine aan en legde zijn hand op haar wang. 'Bij God, waar heb ik dat aan te danken?' Vroeg hij zachtjes. Zijn hand gleed van haar wang af via haar nek naar haar rug. Hij maakte een paar figuurtjes op haar rug voordat zijn handen naar haar zij gleden. Met één hand schoof hij voorzichtig wat kleding weg bij haar schouder en kuste haar ontblootte schouder nu. Hij mocht niet verder, dat wist hij. Dat was verboden terrein, voor nu dan.

Catherine grinnikte en keek naar de lucht. 'Hmm.. Misschien dat ik wel een indruk heb, daarvan,' mompelde Catherine, plotseling zachter. 'Maar dat is eerder wat ik hoop, niet wat ik zeker weet.' Ze keek haar verloofde in de ogen en lachte geluidloos. Ze wachtte even, luisterend naar de stilte om hen heen. Het was echt een heerlijke plek, ze had het geluk zeker weten gevonden, met zo'n romantische en lieve verloofde.

Samen met Matthew viel Catherine in het gras. 'Misschien ben je wel helemaal geen bofkont. Waarschijnlijk ben ik hier de enige bofkont. Je kent mijn slechte kanten nog niet,' lachte ze droogjes. Ze legde haar hand op Matthews hand, die nu op haar wang rustte. 'Ik heb geen idee waaraan je dat te danken hebt, misschien is dit juist je straf. Je straf voor je tijd als casanova. Als straf moet je voor altijd met mij opgescheept zitten,' lachte Catherine vrolijk. Ze haalde haar hand van de zijne af, die inmiddels via haar nek naar haar rug gleed. Ze bleef hem aankijken, terwijl hij haar schouder kuste, en deed niks. Wachtte enkel af.

[Inspiratie is gone. T.T]

[Waarom moet ik alles verzinnen D: .. bedenk ook eens wat geks XD]

'Hmm, ik wil jou slechte kanten dan wel eens zien.' Fluisterde Matthew lachend tegen haar huid. 'Als dit mijn straf is dan kan ik geen betere straf verzinnen. Dan ben ik de gelukkigste gestrafte man op aarde.' Hij beet nu zachtjes in haar schouder en ging kussend naar haar nek. Hij legde haar voorzichtig op het gras neer en drukte weer een gepassioneerde kus op haar lippen. 'Je hoeft niet te hopen. Ik heb je mijn hart gegeven. Meer liefde dan dat daar in zit kan geen enkele andere man voor jou opbrengen.' Fluisterde hij. 'I would die for you.' Fluisterde hij sensueel in haar oor. Zijn handen gleden over haar lichaam en hij onderdrukte een gefrustreerde kreun. Het mocht nog niet! Hij dacht het nu wel onder controle te hebben, maar hij had er meer moeite mee dan hij dacht. Voorzichtig ging hij van Catherine af en keek kort naar het meer. Toen begon zijn maag te knorren.
'Kom, laten we wat eten.' Glimlachte hij zwakjes naar haar en pakte zelf al een broodje met kaas erop beet.

Haar wijsvinger volgde de gespierde vormen van Matthews bovenlijf. Ze lachte zachtjes en volgde zelf ook de bewegingen van haar hand. Vervolgens pakte Matthew een broodje, dus kwam Cath iets overeind om dat ook te doen. Ze pakte voorzichtig een croissant en nam een klein hapje. Een paar kruimeltjes vielen op de grond. Opnieuw lachte Catherine vrolijk. Het klonk als zachte, tinkelende belletjes in de wind. Ze at al gauw weer verder. Tot ze na een klein tijdje weer klaar was met eten.
Ze boog zich opnieuw naar Matthew toe. Dit keer legde ze haar hoofd op zijn buik, verder lag ze bovenop hem. Ze zou zó in slaap kunnen vallen op deze manier.

'Zonder jou ben ik niks meer waard,' zei Catherine zacht, met haar ogen gesloten. Haar doorweekte kleren begonnen hierna te irriteren. Onrustig stond ze op, en één voor een verwijderde ze de vele lagen die de jurk bevatte, tot enkel de onderjurk overbleef. De kleren had ze van haar lijf gerukt, ze had ze er nog net niet afgescheurt. Alles was nog heel. Ze legde de kleren in de zon, te drogen. Haar schoenen trok ze ook uit en zette ze ernaast. Het enige wat ze nu nog aanhad was het onderste jurkje. Die het meeste van een zomerse nachtjapon weghad. Ze draaide zich langzaam om, kijkend naar Matthew. 'Het irriteerde me een beetje..' zei ze zachtjes, onschuldig kijkend.

'Natuurlijk.' Matthew's ogen gleden over haar lichaam en hij glimlachte. Hij greep Cahterine's hand en trok haar boven op zich. Zijn hand gleed door haar haren heen en hij keek haar bedenkelijk aan.
'Je bent meer waard zonder mij.' Fluisterde hij. Hij volgde met zijn vingers haar kaaklijn en drukte een kus op haar neus. Hij vermeed expres haar lippen. 'Ik ben een smet op je reputatie.' Mompelde hij terwijl hij zijn gezicht in de holte bij haar nek en schouder verstopte. Zijn handen streelde haar rug en langzaam sloot hij zijn ogen. Het zonnetje maakte hem loom en de warmte van Catherine's lichaam tegen de zijne voelde zo goed.
'Hmm, ik kan zo de hele dag blijven liggen.' Fluisterde hij in haar oor. Er verscheen een glimlach op zijn gezicht en hij sloeg zijn armen om Catherine heen. 'Ik laat je niet meer gaan!' Mompelde hij loom. Hij drukte nog een kus op haar schouder. 'Je bent van mij.' Hij drukte verscheidene kusjes op haar schouder voordat hij zijn hoofd weer op het gras neer legde. Zijn ogen nog steeds gesloten en langzaam zakte hij weg in een rustige slaap.