Terug thuis

Gabriël was enkele maanden weg geweest naar de oorlog en nu was hij terug. Hij kwam aangedraafd op de zwarte hengst en keek even naar het huis, geen dingen die kapot waren de koets stond er dus iedereen was dan ook thuis. Rustig wandelde hij verder en zette het paard op stal. Zijn ouders zouden natuurlijk weer blij zijn dat hij terug was, over Felicity wist hij het niet juist. Ja, hij had een brief gekregen van zijn ouders dat ze zo lang mocht blijven als ze wou en daar was hij blij om geweest. 'Je hebt goed je best gedaan jongen.' Fluisterde hij tegen het dier dat al weer stond te eten.
De jongen wandelde naar het hoofdhuis van Davids Castle en klopte daar dan ook aan. Een van de bedienden deed open en hij wandelde meteen naar de grote hal en zette zich daar neer op een van de houten banken en keek voor zich uit. Hij was blij hier terug te zijn, blij dat hij overgins nog leefde. Het liteken van de zwaard steek naast zijn hart begon weer te branden, als het aan hem lag zou hij niemand daar over gaan vertellen. Niemand hoefde dit te weten alleen hij zelf en zijn mannen die toen bij hem waren.